محموله هایی که هیچگاه به دست فضانوردان نرسید!

فضاپیماهای تدارکاتی، وظیفه انتقال بار و تجهیزات مورد نیاز فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی را بر عهده دارند. هر کدام از این فضاپیماهای سرنشین‌دار، حامل صدها کیلوگرم آب و غذا، اکسیژن، تجهیزات مصرفی، ابزارهای علمی و غیره هستند. در صورتی که بخش مهمی از این محموله‌ها به این ایستگاه نرسد، در کار و فعالیت فضانوردان اخلال ایجاد شده یا حتی در مواردی ممکن است باعث لغو ماموریت آنها نیز شود. در حال حاضر ناوگانی از ۵ فضاپیمای باری شامل فضاپیمای کهنه‌کار «پروگرس» روسیه، «ای.تی.وی» اروپا، «اچ.تی.وی» ژاپن و اخیرا هم دو فضاپیمای «دراگون» و «سیگنوس» از بخش خصوصی آمریکا، عملیات پشتیبانی ایستگاه فضایی بین‌المللی را انجام می‌دهند. اما در ۵ سال اخیر ۴ ماموریت این فضاپیماها با شکست مواجه شد و بیش از ۱۰ تن محموله و تعدادی هم میکرو ماهواره نابود شد.

محمدرضا رضایی، این مطلب را برای شماره دوم ماهنامه فناوری فضایی که در آذر ۹۴ در گیشه‌ها قرار گرفت، آماده کرده است. دعوت می‌کنیم در ادامه مطلب با علم بازار همراه باشید تا به بررسی این موضوع و مسائل مربوط به آن بپردازیم.

محموله های شکست خورده فضایی

برقراری ارتباط با فضاپیمای موردنظر امکان‌پذیر نمی‌باشد!

فضاپیمای پروگرس همراه با ۲۳۶۰ کیلوگرم بار در ۲۸ آوریل ۲۰۱۵، به فضا پرتاب شد. لحظاتی قبل از جداشدن از مرحله سوم پرتابگر، ارتباط مخابراتی با آن قطع شد. کارشناسان در مرکز فرماندهی زمین، صرفا داده‌های تله‌متری این فضاپیما را دریافت می‌کردند. داده‌ها نشان می‌داد که همه چیز به خوبی پیش رفته و صفحات خورشیدی فضاپیما نیز باز شده است. اما یکی از آنتن‌های مخابراتی فضاپیما که برای ارتباط با ایستگاه فضایی و اتصال به آن کاربرد دارد، کار نمی‌کند. در سالهای اخیر، فضاپیماهای پروگرس و سایوز روسیه براساس یک برنامه پروازی ۶ ساعته به ایستگاه متصل می‌شوند. با بروز این مشکل، برنامه پرواز پروگرس تغییر کرد و قرار شد طبق برنامه پروازی دو روزه، فضاپیما به ایستگاه متصل شود. در گردشهای سوم و چهارم، تلاشها برای رفع مشکل مخابراتی پروگرس ناکام ماند. سرانجام روز بعد از پرواز، سازمان فضایی روسیه شکست ماموریت را اعلام کرد و یک هفته بعد پروگرس بر فراز اقیانوس آرام و در ّجو زمین نابود شد!

Progress_M-52فضاپیمای پروگرس

اژدها در محاصره آتش

پرتابگر فالکون-۹، در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۵، سکوی پرتاب خود را در پایگاه فضایی کیپ کاناورال ترک کرد. این پرتابگر حامل فضاپیمای باری دراگون متعلق به شرکت خصوصی اسپیس ایکس بود. فضاپیمای دراگون که در فارسی به معنای اژدهاست، حامل ۱۸۰۰ کیلوگرم محموله برای ایستگاه فضایی بود. اما به دلیل افت فشار مخزن اکسیژن مرحله دوم، ۱۳۹ ثانیه پس از پرتاب و لحظاتی قبل جداشدن مراحل اول و دوم، منفجر شد. البته در زمان این اتفاق، فضاپیمای دراگون براساس سناریوی نجات آن، بلافاصله از سر پرتابگر جدا شد و به کمک چتر نجات در آبهای اقیانوس اطلس فرود آمد. تیم نجات هم موفق شد پیش از آنکه فضاپیما غرق شود، آن را به سلامت بازیابی کند. یکی از محموله‌های ارزشمند و مهم این ماموریت که از خطر نابودی نجات یافت، «مبدل اتصال بین‌الملل» بود. از آنجایی که انواع مختلفی از فضاپیماها به ایستگاه فضایی متصل می‌شوند، لازم بود مبدلی استاندارد روی درگاههای اتصال ایستگاه متصل شده تا همه فضاپیماها از یک درگاه مشترک برای الحاق به ایستگاه استفاده کنند.

IMG_2915_4_SpaceX-CRS-7_Ken-Kremer

موشک فالکون و فضاپیمای دراگون کارگو، لحظاتی پس از پرتاپ از سکوی فلوریدا در ژوئن ۲۰۱۵٫ سمت چپ: لحظه سوختن و سقوط این فضاپیما

سقوط در آلتایی

فضاپیمای پروگرس ام ۱۲ ام، در ۲۴ اوت ۲۰۱۱، سوار بر پرتابگر سایوز از پایگاه فضایی بایکانور قزاقستان رهسپار فضا شد. در دقایق اول همه چیز به خوبی پیش رفت. اما در ثانیه ۳۲۵ پس از پرتاب، نقصی در یکی از موتورهای مرحله اول پرتابگر سایوز ایجاد شد. این نقص به دلیل یک خطای نرم‌افزاری در رایانه موشک به وجود آمد و باعث بازگشت پروگرس به جو و سقوط آن در ایالت آلتایی روسیه شد. پروگرس در این ماموریت حامل ۲۶۰۰ کیلوگرم تجهیزات بود. این فضاپیما قرار بود حدود ۶ ماه به ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل باشد و در این مدت سه بار مدار ایستگاه را نیز اصلاح کند. این پرواز ۱۴۲مین ماموریت فضایی فضاپیماهای پروگرس بود و این تنها پرواز فضایی این فضاپیما بود که در حین پرتاب شکست خورد.

انفجار در ثانیه ۱۵

در شامگاه ۲۸ اکتبر ۲۰۱۴، پرتابگر آنتارس روی سکوی پرتابش در پایگاه فضایی والوپس آمریکا آماده پرتاب به فضا بود. این پرتابگر در پنجمین ماموریت خود، می‌بایست فضاپیمای باری سیگنوس، متعلق به شرکت خصوصی اوربیتال ساینس را به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب کند. اما تنها ۱۵ ثانیه بعد از پرتاب، آنتارس در حالی که چند متری بیشتر از سکوی فاصله نگرفته بود، منفجر شد. در جریان این حادثه، فضاپیمای سیگنوس به همراه ۲۳۰۰ کیلوگرم تجهیزات به کلی نابود شد. در این ماموریت سیگنوس عالوه بر تجهیزات آزمایشگاهی و مواد مورد نیاز فضانوردان، ۲۶ نانو ماهواره برنامه فضایی پالنت لبز و یک کیوب ست را نیز همراه خود داشت. حدود یک سال بعد از این حادثه، علت انفجار آنتارس بروز یک جرقه و سپس انفجار در توربوپمپ اکسیژن یکی از موتورهای مرحله اول اعلام شد. این مساله باعث افت توان موتور و سپس بازگشت پرتابگر به سمت سکوی پرتاب و منهدم شدن آن گردید. هر چند قرار است پروازهای سیگنوس از دسامبر ۲۰۱۵، بار دیگر از سر گرفته شود، اما تا زمان برطرف شدن ایرادات پرتابگر آنتارس، این فضاپیمای باری توسط پرتابگر اطلس-۵ به فضا پرتاب می شود.

آتش بازی در پایگاه فضایی والوپس آمریکا

آتش بازی در پایگاه فضایی والوپس آمریکا، انفجار پرتابگر آنتارس در ۱۵ امین ثانیه

[ult_animation_block animation=”zoomInRight” animation_duration=”3″ animation_delay=”1″ animation_iteration_count=”1″][ult_content_box box_shadow=”horizontal:px|vertical:px|blur:px|spread:px|color:#f7f7f7|style:none|” hover_box_shadow=”horizontal:px|vertical:px|blur:px|spread:px|color:#f7f7f7|style:none|”]
این مطلب از دومین شماره ماهنامه فناوری فضایی که آذر ماه ۱۳۹۴ بر روی گیشه‌های سراسر کشور قرار گرفته است، برداشته شده است.
ماهنامه فناوری فضایی یکی از بازیگران جدید علمی کشور در میان نشریات چاپی است. ماهنامه علمی، خبری و تحلیلی فناوی فضایی، جدیدترین نشریه علمی کشور است که با تهیه آن از انواع مطالب، گزارش‌ها و تحلیل‌های جذاب و متنوع در حوزه فضا و فناوری‌های فضایی، آخرین اکتشافات و پیشرفت‌های این حوزه باخبر خواهید شد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این ماهنامه می‌توانید به مطلبی تحت عنوان «ماهنامه فناوری فضایی | معرفی» که در بلاگ قرار داده‌ایم مراجعه کنید و برای سفارش سومین شماره آن که این روزها بر روی گیشه قرار گرفته است، می‌توانید اینجا کلیک کنید.
[/ult_content_box][/ult_animation_block]

مهدی هاشمی

مهدی هاشمی از حدود 10 سالگی به انواع فعالیت‌های گروهی، خصوصا فعالیت‌های علمی مشغول بوده است. نجوم، رباتیک و الکترونیک اصلی‌ترین شاخه‌های فعالیت وی تا به این لحظه بوده‌اند. او دانش‌آموخته‌ی مقطع ارشد رشته برق - مخابرات - گرایش سیستم است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *